Ένα ολόκληρο καλοκαίρι πέρασε κι ειλικρινά δεν έγραψα ούτε λέξη...
Στην αρχή αγχώθηκα. Σκέφτηκα πως ό,τι είχα να πω το είπα. Πως ό,τι έζησα κι ένιωσα που ήταν αξιοσημείωτο, το έχω ήδη γράψει, άρα... τί; Κενό;

Χρειάστηκαν κλάσματα του δευτερολέπτου για να σβήσουν αυτές οι σκέψεις. Τόσα κλάσματα όσα διήρκεσε το πρώτο βλέμμα. Κι οι "πύλες" τις ψυχής άνοιξαν και ξεχείλησαν συναισθήματα, αρώματα, γκριμάτσες, λέξεις, ήχοι... όλα όσα "κοιμήθηκαν" για λίγους μήνες.

Δεν μου αρέσουν οι συμβουλές. Πόσο μάλλον να τις δίνω. Αν κρίνω, όμως, απ' όσα μου συμβαίνουν, ένα θα σας πω. Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει πως "αυτό ήταν και πέρασε".

Να είστε σίγουροι πως αυτό που έρχεται, δεν το είχατε καν φανταστεί. Δεν τολμήσατε, ούτε να το ονειρευτείτε.

Καλό χειμώνα να έχουμε... και θα έχουμε!